Maradona in Napels

25 november 2020 zal voor Napels en de Napolitanen voor altijd de dag zijn dat hun held Maradona Napels voor de laatste keer verliet.. De dag dat Diego Armando Maradona op 60 jarige leeftijd overleed heeft meer dan ooit duidelijk gemaakt dat de voetbalheld die 40 jaar geleden voor voetbalclub Napoli speelde, nog steeds voortleeft in Napels. Dat voor hen die liefhebben, niet vergeten. Chi Ama, non dimentica.

Voetballiefhebber of niet?

Ben jij een voetballiefhebber of juist helemaal niet? Het maakt niet uit. Als je naar Napels komt dan ontmoet je Maradona. In de streetart op straat, in het kerst straatje via San Gregorio Armeno, in winkels, barretjes en restaurants en…in de harten van de mensen. Maradona heeft zoveel voor Napels betekend in de periode dat hij voor Napels voetbalde dat mensen hem als een onderdeel van hun familie beschouwen. Een broer, een vader zelfs. Zijn overlijden wordt dan ook gevoeld als een persoonlijk verlies voor veel mensen. Hoe komt dit? Ook voor niet voetballiefhebbers is het verhaal van Maradona in Napels interessant. Het verhaal laat veel begrijpen over de geschiedenis, de cultuur en gewoonten van deze unieke stad en dit bijzondere volk.

Maradona de verlosser

Maradona werd in Napels gezien als een soort verlosser. Een verlosser van het arme aan ongeluk overgeleverde Napels. Herstellende van een cholera epidemie en een verwoestende aardbeving. Napels, altijd de eeuwige nummer twee. Zwartgemaakt en gediscrimineerd door het rijke Noorden. Maradona, zelf natuurlijk een straatjochie uit Buenos Aires kon zich wel vinden in Napels. Maradona hield van het rauwe, van het volkse en van de eeuwige tweede. Hij koos voor Napels omdat Napels de enige stad is in Europa die hem deed denken aan zijn geboortestad in Zuid Amerika en hoe hij zelf was opgegroeid. Een beroemde zin van Maradona uitgesproken tijdens zijn presentatie in het San Paolo stadion In Napels in 1984 is dan ook: ‘Voglio diventare l’idolo dei ragazzi poveri di Napoli, perché loro sono come ero io a Buenos Aires’. Ik wil het idool worden van de arme jongens van Napels, want zij zijn zoals ik was in Buenos Aires. Hij bracht met zijn komst hoop met zich mee. En waar hoop is, is leven. En toen Napels ook nog eens begon te winnen was het gedaan. Maradona verloste de Napolitaan van hun wanhoop, hun ongeluk, voor sommige mensen zelfs van hun honger en armoede. Een redder, een engel, een verlosser….een heilige?

Kampioen

Voor veel Napolitanen is Maradona inderdaad gelijk aan een heilige, aan een God. Wat ik vooral terug hoor zijn de sterke herinneringen die er leven bij de mensen die de periode dat Maradona in Napels speelde in hun jeugd hebben beleefd. De herinneringen aan die donkere zware uitzichtloze periode gevolgd door die voetbalwedstrijden waar Napels begon te winnen met zelfs het winnen van het eerste kampioenschap ooit tot gevolg. Het feest wat er toen gevierd is in Napels is niet te beschrijven, niet te begrijpen, niet te voelen als je er niet bij geweest bent. Maar de verhalen en de vele foto’s geven een aardig beeld. Vooral het gevoel van eenheid was sterk. Samen zingen en springen in Galleria Umberto. Door de straatjes van de Spaanse wijk lopen en in het ene huis koffie aangeboden krijgen en bij het andere huis aanschuiven aan tafel, bij en met mensen die je helemaal niet persoonlijk kent, maar met wie je wel iets gezamenlijks deelt. Iedereen was gelijk, iedereen vierde mee, iedereen deelde in het geluk.

Overlijden Maradona

En zo is het ook bij het overlijden van Maradona. De Napolitaan heeft het gezamenlijk herdacht. Op het pleintje met de murales van Maradona midden in de Quartieri Spagnoli dat voor kort alleen nog voor insiders was, maar nu wereldnieuws werd. Bij het streetart werk van Jorit (zie foto), maar vooral rond het voetbalstadion San Paolo bij de curva B. Ondanks Corona en de rode zone kwamen mensen samen, herdachten, zongen, brachten aandenkens, kaarsen, bloemen (zonder verergering van Corona besmettingen). Hoogtepunt was de ode van de supporters op de dag van zijn begrafenis, met rondom het stadion de rode vuurfakkels die normaal in het stadion gebrand worden.

Veranderingen in Napels na de dood van Maradona

Na het overlijden van Maradona hebben zich er een aantal grote veranderingen plaats gevonden. Zo is binnen een week de beslissing gevallen om het voetbalstadion San Paolo voortaan Stadio Diego Armando Maradona te noemen. De nieuwe metrohalte van lijn 6 bij Fuorigrotta bij het stadion gaat Maradona heten en de halte Mostra heeft al mooie foto’s van Maradona geplaatst. Het pleintje met de muurtekening van Maradona, geplaatst in 1990 in de Spaanse wijk, ooit echt een hidden gem, te vinden in de route Made in Naples voor de personen die het échte Napels willen ontdekken, wordt langzaam aan omgetoverd tot museum voor Maradona. Geweldig voor de wijk, omdat sponsors zich al hebben gemeld om de buurt op te knappen.

En zo zal Maradona nog meer dan ooit terug te vinden zijn in Napels. De stad die niet vergeet!

 

Fotocredit: Iris de Brouwer Local in Napels